วิธีอยู่กับคนที่เราเกลียด
มีใครรู้บ้างว่า ชีวิตของคนเรานั้นจะมีเวลาอยู่บนโลกใบนี้สักกี่ปี
ชีวิตของคนเรานั้นมันช่างสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างใสเสียอีก เราจะตายวันตายพรุ่งก็ยังมิมีใครอาจที่จะรู้ได้เลย
หากแม้ว่าเราจะใช้เวลาอันแสนสั้นนี้อยู่ กับ การหลับๆตื่นๆ ลุ่มหลง กิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ชอบคนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านายใส่ไคล้ลูกน้อง
คนรุ่นใหม่มักหลงใหลเปลือกของชีวิตอย่างมาก โดยไปว่าอะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูสิว่าเราจะขาดทุนขนาดไหน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า
''น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''
คนเราทุกคนไม่ควรเลยที่จะปล่อยเวลาอันแสน มีค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ตกไปตามทาสของความชอบ ความเกลียดชัง มากรัก เพราะหากว่าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสมันก็มันก็จะพาเราวิ่งหรือทำสิ่งนั้นสิ่งนี้จนไม่รู้จักจบ เพราะกิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ทว่าใจของคนเรานี้สิมันจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้สักกี่เท่าตัว
ควรปรับความคิดเสียใหม่ว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อจะชอบหรือไม่ชอบใคร หรือแม้กระทั่งเพื่อที่จะให้ใครมาชอบเรา
แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้เพื่อทำสิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำ และเอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้นหันกลับมามองตัวเองดีกว่า
ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่มันเป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรจะทำ และนอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง
คนเราทุกคนนั้นก็ต่างมีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าหากว่าเราเลือกมองด้านเสียของเขา จิตใจของเราก็จะเร่าร้อน หม่นไหม้
เวลาที่เสียไปนั้นเพราะมัวแต่ไปสนใจด้าน ไม่ดีของคนอื่นก็อาจเป็นเวลาที่ใช้ไปอย่างไร้ค่า บางคนที่เรามองและรู้สึกไม่ดีกับเขา เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกับเราเลย เรานั้นเผาตัวเองอยู่แต่ฝ่ายเดียวด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสียอีกด้วย
วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจที่เป็นแบบนี้มันไม่เคยทำให้ใครจะมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย จงเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่เถิด
คิดเสียว่าเราไม่มีใครที่จะดีพร้อมหรือ เลวไม่มีที่ติเสียทั้งหมดหรอก เรานั้นอยู่บนโลกใบนี้คนละไม่กี่ปี อีกสักประเดี๋ยวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว
มุ่งไปข้างหน้า... จงไปหาสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิตของเราดีกว่า
วิธีที่แนะนำทั้งหมดนั้น นักภาวนาเรียกว่า ''การกลับมาอยู่กับตัวเอง'' กล่าวคือ ถ้าเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ไม่ถูกโฉลก
แทนที่จะปล่อยใจให้อยู่กับ ความรู้สึกแย่ๆไปตลอด ก็ควรหันกลับเข้ามา ''มองด้านใน'' แก้ไขที่ตัวเอง อย่ามุ่งแก้ไขที่คนอื่น
เพราะยิ่งพยายามแก้ไขคนอื่น ก็ยิ่งยุ่งเหมือนลิงทอดแห ยิ่งเราให้ความสำคัญกับคนที่เราเกลียดมากเท่าใด สภาพจิตใจก็ยิ่งแย่ลงมากเท่านั้น
วิธีที่ดีที่สุดในการอยู่กับคนที่เรา รู้สึกไม่ดีหรือเป็นปฏิปักษ์ก็คือ การดึงความรู้สึกจากเขามาอยู่เราทุกขณะ หรือถ้าเช่นนั้นก็ย้ายตัวเองออกไปเสียจาก สภาพแวดล้อมเช่นนั้นให้เร็วที่สุดอย่าอยู่นานจนทุกข์นั้นกลัดหนองเป็นมะเร็งร้ายในอารมณ์
ปราชญ์จีนบอกว่า ''ถ้ามีขุนเขาขวางท่านอยู่ข้างหน้า อย่าเสียเวลาย้ายขุนเขา แต่จงย้ายตัวเอง ''
ดังนั้นเราควรจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างในหรือจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างนอก?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น