เอาเต่าเป็นครู
สังคมปัจจุบันนี้มีภัยอยู่รอบตัว โดยเฉพาะภัยทางอารมณ์ที่คอยรุมเร้าจิตใจของเราให้เศร้าหมอง เร่าร้อนกระวนกระวาย ทำให้เกิดความทุกข์ใจอยู่เสมอ แต่ถ้าเรารู้จักระวังป้องกันภัยเหล่านั้นอย่างถูกวิธี ใจของเราก็จะรอดพ้นจากอันตรายนั้นได้
การรู้จักระวังป้องกันภัยที่จะมาทำร้ายใจ ในทางธรรมะ เรียกว่า “อินทรีย์สังวร” หมายถึงการสำรวมอินทรีย์ทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เพื่อปิดกั้นไม่ให้บาปอกุศลหรือสิ่งที่จะทำให้ใจเศร้าหมองเข้าสู่ภายในได้ ถ้าเรารู้จักสำรวมอินทรีย์ มีสติรู้เท่าทันอารมณ์ต่างๆ ภายนอก เราก็จะสามารถรักษาใจให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ
เรื่องนี้พระพุทธองค์ตรัสไว้ใน กุมมสูตร โดยอุปมาไว้ว่า
“มีเต่าตัวหนึ่งเที่ยวหากินอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเล็กๆ สายหนึ่ง วันหนึ่งในเวลาเย็นได้มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเดินผ่านมาพบเข้า เต่าเห็นสุนัขจิ้งจอกเดินมาแต่ไกล ก็รีบหดอวัยวะทุกส่วนของร่างกายเข้าไปอยู่ในกระดองและนิ่งอยู่
ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกเมื่อเห็นเต่า ก็อยากกินเนื้อเต่า ดังนั้นจึงหยุดนิ่ง และคอยจ้องดูว่า เมื่อใดเต่าจะเหยียดคอหรือขาข้างใดข้างหนึ่งออกมานอกกระดอง เราจะงับและฟาดมันให้กระดองแตกแล้วกินเนื้อมันทันที
ส่วนเจ้าเต่าดูเหมือนว่า จะรู้ความคิดของสุนัขจิ้งจอกจึงไม่ยอมยื่นขาหรือคอออกนอกกระดองเลย ทนนิ่งอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน ในที่สุด สุนัขจิ้งจอกก็ทนรอไม่ไหว จึงเดินหนีไปด้วยความผิดหวัง
ภิกษุทั้งหลาย ตราบใดที่เธอทั้งหลาย คุ้มครองอินทรีย์(คือรักษาใจเมื่อรับอารมณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ) เมื่อเห็นรูป (คือ...มองเห็นสิ่งต่างๆ) ทั้งเมื่อมองโดยรวม และมองแยกส่วน ส่วนใจก็ไม่ยินดียินร้าย ระมัดระวังการรับอารมณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ
“มาร” คือ อภชฌา ความโลภจ้องอยากได้ของคนอื่นและโทมนัส ความเสียใจทุกข์ใจ จะไม่มีโอกาสทำให้พวกเธอตกเป็นเหยื่อได้”
แม้ว่าภัยอันตรายที่จะมาทำร้ายใจ จะมีมากมายเพียงใด แต่ถ้าเราหมั่นรักษาใจด้วย “อินทรีย์สังวร” มีสติรู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ ปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่น ตั้งใจนั่งสมาธิปฏิบัติธรรมเป็นประจำ ชีวิตของเราก็จะพบความสงบสุขและปลอดภัยปราศจากอันตรายใดๆ ในชีวิตอย่างแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น